Chrisia Mae Tajaros: Mula sa Luha ng Pagkatalo Hanggang sa Unang Ginto ng Palarong Pambansa 2025

Ilocos Norte, Pilipinas — Sa unang araw pa lamang ng Palarong Pambansa 2025, isang makasaysayang tagpo ang gumulat at pumukaw sa puso ng buong bansa.

Sa gitna ng matinding init ng Ilocos Norte, isang batang atleta mula Eastern Visayas ang nagpamalas ng di matatawarang determinasyon at tapang. Si Chrisia Mae Tajaros, isang 17-taong gulang na runner mula Leyte, ay nanguna sa girls’ 3,000-meter run para masungkit ang kauna-unahang gintong medalya ng taon.

May be an image of 1 person, bicycle and text

Pagbabalik na May Dalang Apoy

Hindi bago sa kompetisyon si Tajaros. Noong Palarong Pambansa 2024 na ginanap sa Cebu, nagtapos lamang siya sa ikalawang pwesto—isang tagumpay na kapwa matamis at mapait.

Sa kabila ng kanyang husay, hindi sapat noon ang kanyang lakas upang maabot ang inaasam na ginto. Ngunit ang kabiguan na iyon ang nagsindi ng apoy sa kanyang puso.

“Nangako ako sa sarili ko na babawi ako,” ani Tajaros sa isang panayam matapos ang kanyang panalo. “Hindi ko hahayaan na masayang ang mga sakripisyo ko, ng pamilya ko, at ng coach ko.”

Gabay at Disiplina: Papel ni Coach Damaso Oledan Jr.

Sa likod ng tagumpay ni Tajaros ay ang matiyagang paggabay ng kanyang coach, si Damaso Oledan Jr., isang beteranong tagasanay mula Eastern Visayas. Ayon sa kanya, hindi naging madali ang pag-ensayo ng batang atleta.

“May mga araw na halos di na siya makatayo sa pagod,” kwento ni Coach Oledan. “Pero hindi siya sumuko. Palagi niyang sinasabi, ‘Coach, gusto ko pong mag-gold sa 2025.’”

May be an image of 3 people and text that says "FLYING KETCHИP "Pangarap ko po ang Olympics." Chrisia Mae Tajaros of Eastern Visayas (Leyte) after winning the girls 3000-meter girls'3,000-meter run for the first gold in the Palarong Pambansa 2025 /TROOPES කපරුණ්දි් มโ้รร MR 909 sh flyingketchup flyingketchup.ph"

Ang kanyang disiplina sa pag-ensayo, tamang nutrisyon, at matibay na mental na kondisyon ang naging susi sa kanyang tagumpay. Sa loob ng mahigit isang taon, hinubog ng kanyang team ang bawat aspeto ng kanyang performance—mula sa tamang pacing hanggang sa tamang mindset bago ang takbuhan.

Ang Laban sa Ilocos Norte: 3,000 Metrong Puno ng Puso

Umaga ng Mayo 26, nagsimula ang 3,000-meter event sa President Ferdinand E. Marcos Memorial Stadium. Mahigit 15 kalahok mula sa iba’t ibang rehiyon ang nagtipon upang ipaglaban ang pinakamimithing unang ginto ng taon.

Sa simula pa lamang, ramdam na ang tensyon. Ngunit si Tajaros ay tila may ibang dalang lakas. Sa bawat hakbang, sa bawat hinga, kitang-kita ang kanyang determinasyon. Pagdating sa huling 400 metro, bigla siyang bumuwelo, at iniwan ang dalawang pinakamalapit na katunggali mula Calabarzon at Central Luzon.

Pumukaw ng atensyon ang eksena matapos ang finish line—si Tajaros, umiiyak habang nakayuko, hawak ang bandila ng Eastern Visayas. Luha ng tagumpay, pagod, at katuparan ang bumalot sa kanyang mukha.

May be an image of 6 people and text

Hindi Lang Medalyang Ginto, Kundi Inspirasyong Dalang-dala

Ang tagumpay ni Tajaros ay hindi lamang sukatan ng kanyang bilis, kundi pati ng kanyang pusong palaban. Sa social media, mabilis na nag-viral ang kanyang larawan habang umiiyak hawak ang medalya.

Maraming kabataang Pilipino ang na-inspire sa kanyang kwento, at marami ring magulang ang nagpahayag ng paghanga sa dedikasyon ng batang atleta.

“Si Chrisia ay isang halimbawa ng huwarang atleta—hindi lang sa loob ng track, kundi pati sa asal at disiplina,” ani ng isang netizen sa Facebook. “Sana mas marami pang kabataan ang magtaglay ng ganyang determinasyon.”

Mensahe para sa Kabataan: ‘Walang Imposible’

Sa kanyang panayam pagkatapos ng awarding ceremony, may payo si Tajaros sa mga batang nangangarap rin ng tagumpay sa sports:

“Kahit ilang beses kang matalo, basta hindi ka titigil, darating din ang tamang panahon. Laban lang, tiwala sa sarili at sa Diyos.”

Isa rin siya sa mga tumututok sa kanyang pag-aaral habang aktibo sa sports. Para kay Tajaros, hindi hadlang ang pagiging atleta sa edukasyon—bagkus, ito ay isang motibasyon upang mas pagbutihin ang lahat ng aspeto ng kanyang buhay.

May be an image of 3 people

Ano ang Susunod?

Matapos ang kanyang makasaysayang panalo, layunin ni Tajaros na makapasok sa Philippine National Team at makipagsabayan sa mga Southeast Asian Games o ASEAN-level competitions.

Ayon sa kanyang coach, may mga scouts na ring nagpakita ng interes na i-recruit si Tajaros para sa mga prestigious university athletic programs sa Maynila.

Konklusyon: Ang Gintong Puso ng Leyte

Sa kasaysayan ng Palarong Pambansa, palaging may mga atletang tumatatak hindi lang dahil sa kanilang medalya kundi sa kanilang kwento. Isa na ngayon si Chrisia Mae Tajaros sa hanay ng mga atletang nagbigay-inspirasyon sa buong bansa.

Ang kanyang panalo ay hindi lamang isang gintong medalya para sa Eastern Visayas, kundi isang paalala sa lahat ng Pilipino—lalo na sa kabataan—na ang tunay na tagumpay ay hindi nasusukat sa unang subok, kundi sa lakas ng loob na bumangon, lumaban, at maniwalang kayang magtagumpay.

#PalarongPambansa2025
#ChrisiaTajaros
#BidaAngAtleta
#GoldenRun